Apotheker Wim van Veen gaat met pensioen

Gertrude Janssen neemt stokje over

Door Mirjam Rensink

ZELHEM – Wim van Veen is veertig jaar apotheker en daarvan werkte hij ruim 23 jaar in Zelhem. Deze week gaat hij met pensioen en draagt hij het stokje over aan Gertrude Janssen. “Zelhem was een ideale plek om te werken, allereerst vanwege het fantastische team dat hier werkt maar ook vanwege de fijne samenwerking met de huisartsen, de wijkverpleging en de overige zorgverleners. En natuurlijk de vriendelijke mensen die hier wonen.”

Als jongetje van zes wist Wim het zeker: hij wilde buschauffeur worden. Toen hij een jaar of vijftien was wilde hij graag geneeskunde gaan studeren en uiteindelijk werd het een studie farmacie. “Ik werd twee keer uitgeloot voor geneeskunde en toen heb ik een andere studie gekozen.”

Hij kwam in Groningen terecht en moest daar eerst wel wennen aan zijn studie. “De eerste jaren leken erg op de middelbare school met vakken als biologie en scheikunde. Ik begon het later pas echt leuk te vinden.” Wim heeft een mooie tijd gehad in Groningen waar hij zich behalve met zijn studie ook bezig hield met voetballen.
Zijn eerste baan was in Oldenzaal. “Ik ben opgegroeid in Breukelen en op mijn vijftiende zijn we verhuisd naar Emmen. Mijn vrouw komt uit Twente en zo kwamen wij eerst in Twente terecht en daarna in Didam. In 2000 begon ik in Zelhem.”
Behalve als apotheker werkte Van Veen ook als HR-manager voor het bedrijf Thio-Pharma. In die functie reisde hij het hele land door. “Toen zag ik ook hoe goed de mentaliteit van de mensen in onze apotheek is. Hier kijken ze altijd wat wel mogelijk is, ze hebben wat voor elkaar over. We voelen ons als team eigenlijk een soort familie.”

Het contact met klanten, het proberen te kijken naar het totale plaatje en dat perfectioneren zodat iemand een betere kwaliteit van leven krijgt dat is het mooiste van het vak volgens Wim. Maar de laatste jaren wordt het werken hem en zijn collega’s in Nederland steeds moeilijker gemaakt.

Opeens een ander geneesmiddel
“Een paar jaar geleden begonnen de zorgverzekeraars en de overheid met een zogenaamd preferentie-beleid. Dat wil zeggen dat de zorgverzekeraar begon te bepalen welk medicijn nog vergoed wordt en welke niet. En zo komt het dat mensen die al jarenlang een bepaald medicijn slikken opeens over moeten op een ander merk. En dat terwijl het medicijn dat ze hadden prima beviel. En om het nog ingewikkelder te maken vergoedt de ene verzekeraar het medicijn van een bepaald merk wel en de ander niet. Dan kan het dus voorkomen dat twee mensen met dezelfde kwaal jarenlang hetzelfde medicijn kregen waar ze heel tevreden over waren en dat nu een van de twee een ander merk krijgt voorgeschreven.”

Dit beleid leidt tot veel onbegrip bij mensen die aan de balie komen. “Ik snap de frustratie van die mensen”, zucht Wim van Veen. “Wij zijn de eersten die zouden willen dat hieraan een einde komt. En om het nog erger te maken is er op dit moment een tekort aan heel veel medicijnen. Dat komt dan weer omdat Nederland voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten. En als een fabrikant dan de keuze heeft tussen medicijnen voor een lage prijs aan Nederland verkopen of voor een hogere prijs aan het buitenland dat ze dan kiezen voor de hogere prijs waardoor wij in Nederland die medicijnen niet meer krijgen.”

Overname door BENU
Deze problematiek begon precies in de tijd dat apotheek in Zelhem werd overgenomen door een andere firma en er dus een nieuwe naam op de gevel prijkte. “Soms hoor je wel eens mensen mopperen dat het er allemaal niet beter is geworden sinds we zijn overgenomen, maar geloof mij dit probleem speelt in het hele land en heeft niets te maken met de verandering van eigenaar. En we kregen toen ook nog de hele coronaproblematiek, dus al met al geen makkelijke doorstart.”

Wim van Veens grootse passie is het kijken naar de hele mens en daar de medicijnen op afstemmen. De leefstijlgeneeskunde is iets wat hem na aan het hart ligt. ‘’Ik heb bijvoorbeeld patiënten met diabetes die al jaren afhankelijk zijn van injecties en medicijnen. Als het dan lukt om met kleine aanpassingen in de levensstijl ervoor te zorgen dat zo iemand zich niet meer hoeft te injecteren dan vind ik dat heel mooi.” Hij verwacht ook heel veel van de ontwikkelingen in de farmacogenetica in combinatie met medicatie. “Nu is het zo dat iedereen dezelfde medicijnen krijgt voorgeschreven. Maar als je naar het DNA van iemand kijkt kun je zien hoe een lichaam reageert op medicijnen, of ze hun werk goed doen, of de gegeven dosering voldoende is. Dat gaat in de toekomst razendsnel veranderen zodat we een veel persoonlijker behandeling krijgen. Ik denk dat als we over twintig jaar terugkijken naar nu dat we denken wat raar dat we toen iedereen dezelfde dosering gaven.”

Basgitaar
Maar die ontwikkeling zal Wim van Veen van een zijlijn gaan volgen. Hij gaat zich bezig houden met andere dingen. ”Met onze kleinkinderen, met fotografie, een hobby van me, en ik wil basgitaar leren spelen. Ik kom uit een muzikale familie en ik ben de enige die geen instrument kan bespelen. Dus dat wil ik gaan leren, je moet toch bezig blijven jezelf te ontwikkelen.”

Hij kijkt met genegenheid terug op zijn periode als apotheker in Zelhem. “Ik heb het geluk gehad met een fantastisch team te werken, ze voelen als familie. Ik heb hele mooie contacten gehad met de mensen die aan de balie kwamen. Ik ga Zelhem missen.”